Week 4: laatste weekje children ward..

Week 4:

Maandag 15-05-2017
Jaaa, vandaag is het mijn 19e verjaardag. Ik kreeg ’s Ochtends als eerste een cadeautje van Noah: een waardebon voor een pretpark/dierentuin, 2 flesjes ice tea,  een zakje van mijn lievelingssnoepjes waar ik nu toch wel heel erg veel behoefte aan had en een mooie Afrikaanse doek om hier een rok van te laten maken.
Papa en mama hebben een kaartje opgestuurd, deze is helaas nog niet aangekomen. Gelukkig had mama wel een foto gemaakt van de binnenkant van het kaartje zodat ik het al kon lezen, heel lief!.
Ik ben vandaag goed verwend, er is nog een cake gebakken en zelf heb ik nog pannenkoeken gemaakt!
Tegen het eind van de middag ben ik nog gaan wandelen met Noah. We zijn als eerste bij de vader van William langs gegaan, hij heeft afgelopen jaar een hersenbloeding gehad en hij is nu bezig met het revalideren.
Marjo helpt hem hierbij, ik heb zoveel bewondering voor haar, dat ze dit dagelijks 2 keer doet. Hij kan inmiddels lopen (met heel veel ondersteuning) en gewichtjes optillen met zijn beide armen.
Ook zijn we nog bij Patrick (broer van William) langs geweest. Wat woont hij op een mooie locatie. Hij is zelf timmerman en alles wat er gebouwd is op zijn terrein heeft hij zelf gemaakt, 3 huizen, een boomhut en zijn werkplaats. In zijn werkplaats maakt hij bijv. ook doodskisten. 

Dinsdag 16-05-2017 / Woensdag 17-05-2017 / Donderdag 18-05-2017
Vandaag was het een bezig dagje op de kinderafdeling. Ik heb met de arts de ronde gelopen, de vitale functies gemeten en medicatie klaargemaakt.
Er is vandaag een nieuwe jongen opgenomen met een bovenbeen fractuur. We mochten helpen bij het in tractie zetten van het been. Wat ging dit uiteindelijk tegen mijn principes in.. Ik moest de plek van de breuk vasthouden en het in de goede positie blijven houden. Hij schreeuwde en huilde van de pijn. Ik vond het ook zo raar dat ze de pijnstilling pas gaven nadat het in tractie was gezet. We hebben vandaag ook nog geassisteerd bij het inbrengen van een neus maag sonde en ook sonde voeding toegediend. De sondevoeding is hier gewoon de voeding (melk met vezels) die familie meebrengt. We hadden er nog suiker aan toegevoegd omdat haar bloedsuiker ontzettend laag was.
Verder heb ik het op de kinderafdeling echt heel erg naar mijn zin, ik geniet ervan om de kindjes een lach op hun gezicht te brengen, met bijv. ballonnen of door met ze te spelen.
Het liefst knuffel ik de hele dag met de baby’s, maaar er is natuurlijk ook werk wat gedaan moet worden haha.
Woensdag was het een redelijk rustige dag, er zijn een paar kindjes binnen gekomen met malaria en een pneumonie. Dit zijn toch echt wel de 2 ziektebeelden die hier het meeste voorkomen.
Donderdag was het wederom een rustige dag.. er is 1 kindje binnen gekomen met een sepsis. Vandaag heb ik wederom met een zuster (non) medicatie voorgeschreven voor een kindje. Eigenlijk is het stiekem hier heel makkelijk omdat ze overal dezelfde medicatie/antibiotica voor gebruiken.. ’s Avonds zijn we nog bij de voetbaltraining wezen kijken van het voetbalteam hier.

Vrijdag 19-05-2017
Vandaag was het ons laatste dagje op de kinderafdeling.. wat ga ik het hier missen. Dit was echt een afdeling naar mijn hart en ik had het hier heel erg naar mijn zin, leuke collega’s, leuke taken en natuurlijk de super lieve ouders en kinderen
Het was een rustige dag vandaag.. 6 kinderen ontslagen en aan het eind van de ochtend zijn er 2 kinderen opgenomen. Beide met malaria, ze waren beide al buiten bewustzijn en hadden convulsies. 
Ik blijf er bij dat het er heel naar uit ziet, ze hebben geen controle over hun lichaam en liggen heel erg te schokken. Voor familie moet dit ook verschrikkelijk zijn om zo je kind te zien lijden.
Bij het jongetje waar ik me om bekommerde lukte het niet om een infuus geprikt te krijgen, op een gegeven moment probeerden ze het zelfs op zijn hoofd.
Er is hier een medicijn: Artesonate, wat echt goed helpt bij malaria. Het werkt zo goed, beide kindjes kwamen na een uurtje weer bij bewustzijn. Diazepam zorgde ervoor dat de convulsies stopte. ’s Avonds zijn we nog naar de Cuppenhal geweest, dit is een hal waar feesten worden gehouden. Het is vernoemd naar een Nederlandse arts, dokter Cuppen die hier meer dan 20 jaar actief is geweest als arts in het Trinity hospital. Dokter Cuppen is de broer van Marjo, zo is Marjo hier ook verzeild geraakt. Richard (Engelse arts in opleiding) gaf zijn afscheidsfeestje. Het was erg gezellig, er waren allemaal collega’s van het ziekenhuis. In het begin zaten we met z’n alle wat te drinken en werd er niet gedanst. Maar Afrikanen weten wel hoe ze een feestje moeten maken, de muziek ging aan en vanaf toen werd er volop gedanst en gefeest. In het begin was het een beetje ongemakkelijk want wij staan er als houterige Nederlanders tussen in vergelijking met Afrikanen. Op een gegeven moment werd er zelfs nog Nederlandse muziek afgespeeld en hebben we nog de polonaise gedaan haha:P

Zaterdag 20-05-2017 / Zondag 21-05-2017
Vandaag moesten we een extra dagje werken omdat we volgende week, midden in de week op ‘vakantie’ gaan.
We begonnen vandaag op de verlosafdeling. Hier had ik wederom ook heel veel zin in, het is toch bijzonder dat je weet dat je bevallingen gaat bijwonen.
Het was een redelijk rustige dag, vannacht waren er 4 bevallingen geweest waarvan 3 normale bevalling en 1 keizersnede. Op dit moment lag er nog een vrouw met 4 cm ontsluiting.
Tegen 10 uur kwam er een vrouw binnen met weeën, ze was zwanger van haar 6e kind. 
Haar ontsluiting werd gemeten en deze was al 9 cm. Ik heb nog via een doptone naar de hartslag van de baby geluisterd en gevoelt in welke houding het kindje lag. Dit is zo lastig te voelen als je hier als leek in gaat. Het voelt allemaal hetzelfde haha. Ik meten bij haar de vitale functies en ze had een temperatuur van 38.4, dit is te hoog. Ik heb bij haar een malaria test afgenomen en deze was positief. Ze kreeg hiervoor medicatie. Dit was dus ook meteen de reden waarom ik moeilijk de houding van de baby kon voelen, ze had een harde buik vanwege de verhoogde temperatuur. Tegen half 12 in de ochtend hoorde we een gil en liepen we de verloskamer op.. het hoofdje was er al half uit. De verpleegkundige zijn hier ook verloskundige, dus de verpleegkundige leidde de bevalling. Het eerste wat hij deed was de navelstreng doorknippen want deze zat om het nekje van het kindje heen. Hierna maakt die een knip in de vagina, en het was 1 keer knipperen met je ogen en het kind was geboren. 
Het ging zoooo snel.. maarja ook wel logisch, als dit haar 6e kind was. Het ging allemaal zo snel dat het me een beetje overrompelde en langs me heen ging. 

Het kind werd in onze handen geduwd, we stonden echt te kijken: en nu?? Hahah. 
Hij huilde niet en had ook wat vruchtwater ingeslikt dus voordat we hem verzorgde hebben we hem eerst een paar keer op de billen geslagen, en gelukkig begon hij te huilen!! We hebben hem gewogen en zalf in zijn ogen gesmeerd en hierna in doeken gewikkeld en bij de moeder op de buik gelegd. Het is indrukwekkend om te zien dat het niet heeel veel doet met moeders, het is hier ook gebruikelijk dat moeders alleen naar het ziekenhuis gaan of met haar moeder of zus. De man is er nooit bij. Het was een gezond jongetje. Wat me ook echt opviel was dat de vrouwen hier geen kick geven tijdens de weeën of de bevalling. Echt hele krachtige sterke vrouwen. 
Zondag was onze enige vrije dag deze week, om hier te kunnen uitslapen heb ik allang opgegeven. Ik wordt wakker als het licht wordt en dat is 06:00u. Vandaag hebben we rustig aan gedaan, naar de markt geweest en vooral opgeruimd.

Bedankt voor alle lieve reacties op de vorige blogs en leuk dat jullie deze ook weer lezen! 

De komende week zal er geen blog online komen omdat we morgen lekker 10 daagjes op vakantie gaan, eerst 3 dagen op safari in Zambia en hierna 7 dagen naar Malawi Lake.

Liefs,

Lian